اَلْحَرْفَةُ [el-ḩarfet] (ḩâ’nın fethiyle) Göze sürme çekmek maʹnâsınadır; yukâlu: حَرَفَ عَيْنَهُ حَرْفَةً مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا كَحَلَهَا Ve bir kimsenin mâlı hasârete uğrayıp bir mikdârı telef olmak maʹnâsınadır; yukâlu: حُرِفَ فِي مَالِهِ عَلَى الْمَجْهُولِ أَيْ ذَهَبَ مِنْهُ شَيْءٌ
اَلْحِرْفَةُ [el-ḩirfet] (ḩâ’nın kesriyle) Medâr-ı rızk olan cihet-i sınâʹate ve pîşeye denir, kitâbet ve hıyâtat ve papuççuluk sanʹatları gibi. Ve mutlakan bir adamın dâ΄imî iştigâl eylediği ʹamel ve kâra da صَنْعَةٌ [ṡanʹat] ve حِرْفَةٌ [ḩirfet] ıtlâk olunur, zîrâ dâ΄imâ ona mâ΄il ve münharif olur. Pes gammâzlık ve dalkavukluk ve pezevenklik makûlesi dahi حِرْفَةٌ [ḩirfet] olur; yukâlu: فُلاَنٌ حِرْفَتُهُ كَذَا وَهِيَ الطُّعْمَةُ وَالصِّنَاعَةُ يُرْتَزَقُ مِنْهَا وَكُلُّ مَا اشْتَغَلَ الْإِنْسَانُ بِهِ وَضَرِيَ يُسَمَّى صَنْعَةً وَحِرْفَةً
اَلْحِرْفَةُ [el-ḩirfet] (ḩâ’nın kesri ve râ’nın sükûnuyla) Bi-maʹnâhu. Ve fî hadîsi ʹÖmer radıyallâhu ʹanhu: “لَحِرْفَةُ أَحَدِهِمْ أَشَدُّ عَلَيَّ مِنْ عَيْلَتِهِ” Yaʹnî “Kem-nasîb olmak ʹayâl-mend olmadan eşeddir.” Ve
حِرْفَةٌ [ḩirfet] Sanʹata dahi derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı