اَلْحَنَشُ [el-ḩaneş] (fethateynle) Sineğe denir, ذُبَابٌ [žubâb] maʹnâsına. Ve yılana denir, حَيَّةٌ [ḩayyet] maʹnâsına. Ve mutlakan sayd olan hayvâna denir, gerek kuş ve gerek hevâmm ve gerek haşerât-ı arz olsun. ʹAlâ-kavlin başı yılan başına şebîh olan cânvere denir, سَامٌّ أَبْرَصُ gibi. Cemʹi أَحْنَاشٌ [aḩnâş]tır. Ve Maʹşer b. Manṡûr ve ʹAṯâ΄ b. ʹAbs el-Ḩaneşiyyân şâʹirlerdir.
اَلْحَنْشُ [el-ḩanş] (ḩâ’nın fethi ve nûn’un sükûnuyla) Sayd etmek; tekûlu: حَنَشْتُ الصَّيْدَ إِذَا صِدْتَهُ Ve eğmek yaʹnî meyl ettirmek maʹnâsına da gelir; yukâlu: حَنَشْتُهُ وَأَحْنِشُهُ مِنَ الْبَابِ الثَّانِي وَهِيَ لُغَةٌ فِي عَنَشْتُهُ إِذَا عَطَفْتَهُ
اَلْحَنَشُ [el-ḩaneş] (fethateynle) Her sayd olunan nesne, gerek tayr cinsinden olsun, gerek haşerât-ı arz cinsi olsun.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı