Kamus-ı Muhit - الحنف maddesi

اَلْحَنْفُ [el-ḩanf] (ḩâ’nın fethi ve nûn’un sükûnuyla) Bir tarafa vereplenip meyl eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: حَنَفَ الشَّيْءُ حَنْفًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا مَالَ

اَلْحَنَفُ [el-ḩanef] (fethateynle) Doğruluk, istikâmet maʹnâsınadır. Mü΄ellifin Baṡâ΄ir’de beyânına göre حَنَفٌ [ḩanef] dalâlden istikâmete meyl maʹnâsına mevzûʹdur. Ve mecâzen istikâmette ve meyl münâsebetiyle iʹvicâcda dahi istiʹmâl olunur. Ve ayağın iʹvicâcında ekserîdir. İntehâ. Ve

حَنَفٌ [ḩanef] Ayak eğri olmak, ʹalâ kavlin ayağın baş parmakları birbirine mâ΄il olmak maʹnâsınadır ki sağ ayağın baş parmağı sol tarafa ve solun parmağı sağ tarafa mâ΄il olmak cihetiyle eğriliktir. Ve ʹalâ-re΄yin serçe parmağı tarafına olan şıkkı üzere ayağın sırtından yürümek maʹnâsınadır ki orayı sürüyerek yürür yâhûd tabanın göğsü bir tarafa doğru mâ΄il olmak maʹnâsınadır; yukâlu: حَنِفَ الرَّجُلُ حَنَفًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا اعْوَجَّتْ رِجْلُهُ أَوْ هُوَ أَنْ تَقْبِلَ إِحْدَى إِبْهَامَيْ رِجْلَيْهِ عَلَى الْأُخْرَى أَوْ أَنْ يَمْشِيَ عَلَى ظَهْرِ قَدَمَيْهِ مِنْ شِقِّ الْخِنْصِرِ أَوْ مَيْلٌ فِي صَدْرِ الْقَدَمِ

Vankulu Lugatı - الحنف maddesi

اَلْحَنْفُ [el-ḩanf] (ḩâ’nın fethi ve nûn’un sükûnuyla) Ayağı zikr olunan sıfat üzere kılmak; yukâlu: ضَرَبْتُ فُلَانًا عَلَى رِجْلِهِ فَحَنَفْتُهَا

اَلْحَنَفُ [el-ḩanef] (fethateynle) Ayağın eğri olmasıdır bir haysiyyetle ki ayağın baş parmakları birbirine mâ΄il ola. Ve İbnu’l-Aʹrâbî eyitti: حَنَفٌ [ḩanef] ayağının serçe parmağı cânibine olan şıkkı üzere yürümektir.