اَلذَّنْبُ [ež-ženb] (žâl’ın fethi ve nûn’un sükûnuyla) Günâh ve ism maʹnâsınadır. Cemʹi ذُنُوبٌ [žunûb] gelir, cemʹu’l-cemʹi ذُنُوبَاتٌ [žunûbât] gelir.
اَلذَّنَبُ [ež-ženeb] (fethateynle) Kuyruğa denir; cemʹi أَذْنَابٌ [ežnâb] gelir. Ve ʹArablar ضَرَبَ فُلاَنٌ بِذَنَبِهِ derler, أَقَامَ ve ثَبَتَ maʹnâsına, yaʹnî “Gitmekten fârig olup ikâmet ve ârâm eyledi” diyecek yerde. Ve “Filân kimse cümleyi sebk ve takaddüm edip ferd-i vâhid kendisine yetişmedi” diyecek yerde, رَكِبَ ذَنَبَ الرِّيحِ derler. Ve “Nasîb-i nâkısa râzî ve kâniʹ oldu” diyecek yerde رَكِبَ ذَنَبَ الْبَعِيرِ derler.
اَلذَّنْبُ [ež-ženb] (žâl’ın fethi ve nûn’un sükûnuyla) Günâh, إِثْمٌ [išamp;m] maʹnâsına; cemʹi اَلذُّنُوبُ [ež-žunûb] gelir zammeteynle. Ve suç işlemek maʹnâsına da gelir, جُرْمٌ [curm] gibi.
اَلذَّنَبُ [ež-ženeb] (fethateynle) Kuyruk; cemʹi اَلْأَذْنَابُ [el-ežnâb] gelir hemzenin fethiyle.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı