Kamus-ı Muhit - البزر maddesi

اَلْبَزْرُ [el-bezr] (bâ’nın fethi ve zâ-yı muʹcemenin sükûnuyla) Mutlakâ yere ekilecek nebâtın tohumuna denir ki murâd bukûl ve reyâhîn tohumu olacaktır, niteki بَذْرٌ [bežr] mâddesinde beyân olundu. Cemʹi بُزُورٌ [buzûr] gelir. Ve

بَزْرٌ [bezr] Tencere havâyicine denir, biber ve nohud ve kemmûn ve sâ΄ir gibi, تَابَلٌ [tâbel] maʹnâsına. Bunun cemʹi أَبْزَارٌ [ebzâr] ve أَبَازِيرُ [ebâzîr] gelir, zâhiren cemʹü’l-cemʹdir. Ve bu iki maʹnâda bâ’nın kesriyle de lügattir, pes feth efsahtır. Ve

بَزْرٌ [bezr] Velede ıtlâk olunur; yukâlu: مَا أَكْثَرَ بَزْرَهُ أَيْ وَلَدَهُ Ve burundan akan sümüğe denir, مُخَاطٌ [muḣât] maʹnâsına. Ve

بَزْرٌ [bezr] Masdar olur, vurmak maʹnâsına; yukâlu: بَزَرَهُ بَزْرًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا ضَرَبَهُ Ve tohum ekmek maʹnâsınadır; yukâlu: بَزَرَ الْبُذُورَ بِمَعْنَى بَذَرَهَا Ve sümkürmek maʹnâsınadır; yukâlu: بَزَرَ الرَّجُلُ إِذَا امْتَخَطَ Ve doldurmak maʹnâsınadır; yukâlu: بَزَرَ الْإِنَاءَ إِذَا مَلَأَهُ Ve tencereye havâyic komak maʹnâsınadır; yukâlu: بَزَرَ الْقِدْرَ إِذَا أَلْقَى الْأَبْزَارَ فِيهَا

Vankulu Lugatı - البزر maddesi

اَلْبِزْرُ [el-bizr] (bâ’nın kesriyle) Efsahtır, tohum maʹnâsında.

اَلْبَزْرُ [el-bezr] (bâ’nın fethi ve zâ’nın sükûnuyla) Tere tohumu ve tere emsâlinin tohumu. Ve bezr yağına dahi ıtlâk olunur. Ve ʹasâyla vurmağa dahi derler; yukâlu: بَزَرَهُ بِالْعَصَا إِذَا ضَرَبَهُ بِهَا