الطَّنَأُ [eṯ-ṯane΄] (fethateynle) Ziyâdesiyle susuzluktan dalak böğre yapışmak maʹnâsınadır; yukâlu: طَنِئَ الْبَعِيرُ طَنَئًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا لَزِقَ طِحَالُهُ بِجَنْبِهِ Ve şerm ve hayâdan nâşî derûnda olan muzmeri izhâr eylemeyip tevkîf ve izmâr eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: طَنِئَ فُلاَنٌ إِذَا كَانَ فِي صَدْرِهِ شَيْءٌ يَسْتَحْيِي أَنْ يُخْرِجَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı