اَلطَّهْسُ [eṯ-ṯahs] (ṯâ’nın fethi ve hâ’nın sükûnuyla) Bir adam kendi arzından çıkıp arz-ı dîğere dâhil olmak maʹnâsınadır, gerek onda sâbit olmak ve gerek baʹîd olup gitmek cihetiyle olsun; yukâlu: طَهَسَ فِي الْأَرْضِ طَهْسًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا دَخَلَ فِيهَا رَاسِخًا أَوْ وَاغِلاً Ve bâ΄ harfiyle iletmek maʹnâsınadır; tekûlu: مَا أَدْرِي أَيْنَ طَهَسَ بِهِ وَطُهِسَ بِهِ عَلَى الْمَجْهُولِ أَيْ أَيْنَ ذَهَبَ بِهِ وَذُهِبَ بِهِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı