اَلْعُثَى [el-ʹušamp;â] (ʹayn’ın zammı ve elifin kasrıyla) عُثْوَةٌ [ʹušamp;vet]in cemʹidir ki غُرْفَةٌ [ġurfet] veznindedir, fi’l-asl tüylere ve kıllara denir, baʹdehu henüz kaynayıp çıkan hurde otlarda istiʹmâl olundu; ve minhu yukâlu: شَابَ عُثَى الْأَرْضِ إِذَا هَاجَ نَبْتُهَا
اَلْعَثَى [el-ʹašamp;â] (ʹayn’ın fethi ve elifin kasrıyla) Bi-maʹnâhu; yukâlu: عَثِي يَعْثَى مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ Kâlallâhu taʹâlâ: ﴿وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ﴾ (البقرة، 60) Ve
عَثَى [ʹašamp;â] Kesret-i şaʹra dahi derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı