اَلْغَثْمُ [el-ġašamp;m] (ġayn’ın fethiyle) Bir adama birden vâfir ve nefîs ve aʹlâ mâl vermek maʹnâsınadır; yukâlu: غَثَمَ لَهُ غَثْمًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا دَفَعَ لَهُ دُفْعَةً مِنَ الْمَالِ جَيِّدَةً
اَلْغُثْمُ [el-ġušamp;m] (ġayn’ın zammıyla) Peynir mâyesi dedikleri nesnedir ki me΄kûldür, قِبَاتٌ [ḵibât] maʹnâsına ki قِبَةٌ [ḵibet]in cemʹidir, إِنْفَحَةٌ [infeḩat] dahi denir, lâkin şârih bunu da فَحِثٌ [feḩišamp;] ile tefsîr eylemiştir ki kırkbayır ve şîrdân dedikleridir. Mü΄ellifin غُثْمَةٌ [ġušamp;met]i onunla beyânı şârihe muvâfıktır.
اَلْغَثْمُ [el-ġašamp;m] (ġayn’ın fethi ve šamp;â’nın sükûnuyla) Bir kimseye defʹaten mâl-ı nefîs vermek; tekûlu: غَثَمْتُ لَهُ غَثْمًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا دَفَعْتَ إِلَيْهِ دُفْعَةً مِنَ الْمَالِ جَيِّدَةً
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı