اَلْبَهْمُ [el-behm] (bâ’nın fethi ve hâ’nın sükûnuyla) بَهْمَةٌ [behmet]in cemʹi.
اَلْبُهُمُ [el-buhum] (zammeteynle) Cemʹi, yek-renk olan hayvânlar maʹnâsına, رَغِيفٌ [reġîf]le رُغُفٌ [ruġuf] gibi.
اَلْبُهْمُ [el-buhm] (bâ’nın zammı ve hâ’nın sükûnuyla) Esbâbdan ʹârî olan kimseler. Ve fi’l-hadîsi: “يُحْشَرُ النَّاسُ حُفَاةً عُرَاةً بُهْمًا” أَيْ لَيْسَ مَعَهُمْ شَيْءٌ وَقِيلَ أَصِحَّاءَ أَيْ لَيْسَ مَعَهُمْ شَيْءٌ مِنَ الْأَمْرَاضِ
اَلْبُهَمُ [el-buhem] (bâ’nın zammı ve hâ’nın fethi ile) Cemʹi, zikr olunan atlılar maʹnâsına. Ve
بُهْمَةٌ [buhmet] ʹAskere dahi derler; ve minhu kavluhum: فُلَانٌ فَارِسُ بُهْمَةٍ وَلَيْثُ غَابَةٍ Ve غَابَةٌ [ġâbet] büke derler, mîşe maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı