اَلْفَرَخُ [el-feraḣ] (فَرَحٌ [feraḩ] vezninde) Derûndan havf ve hadşe gidip emîn ve mutma΄in olmak maʹnâsınadır; yukâlu: فَرِخَ الرَّجُلُ فَرَخًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا زَالَ فَزَعُهُ وَاطْمَئَنَّ Ve kuş yavrusu gibi yere yapışmak maʹnâsınadır ki havftan neş΄et eder; yukâlu: فَرِخَ إِلَى اْلأَرْضِ إِذَا لَزِقَ بِهَا
اَلْفَرْخُ [el-ferḣ] (fâ’nın fethi ve râ’nın sükûnuyla) Kuş pilicine denir. Ve her hayvânın yavrularına ıtlâk olunur. Kezâlik nebâtın sığârına yaʹnî diplerinde çıkan filizlerine ıtlâk olunur. Cemʹi أَفْرُخٌ [efruḣ] gelir, أَفْلُسٌ [eflus] gibi ve أَفْرَاخٌ [efrâḣ] gelir ve فِرَاخٌ [firâḣ] gelir fâ’nın kesriyle ve فُرُوخٌ [furûḣ] gelir ve أَفْرِخَةٌ [efriḣat] gelir ve فِرْخَانٌ [firḣân] gelir fâ’nın kesriyle. Ve
فَرْخٌ [ferḣ] Zelîl ve matrûd olan kişiye ıtlâk olunur. Ve yarılıp uç vermek üzere olan ekine ıtlâk olunur. Ve
فَرْخٌ [Ferḣ] Bir recülün ʹalemidir. Ve dimâgın ön tarafına denir.
اَلْفَرْخُ [el-ferḣ] (fâ’nın fethi ve râ’nın sükûnuyla) Kuş yavrusu. Ve
فَرْخٌ [ferḣ] Şol ekine derler ki yarılıp çıkmağa başlaya.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı