اَلْقَبْلَاءُ [el-ḵablâ΄] (حَمْرَاءُ [ḩamrâ΄] vezninde) Kendide zikr olunan قَبَلٌ [ḵabel] olan göze denir. Ve boynuzları yüzüne doğru çökük olan koyuna denir; yukâlu: شَاةٌ قَبْلَاءُ أَيِ الْمُقْبِلَةُ الْقَرَنِ عَلَى وَجْهِهَا
اَلْقَبْلَاءُ [el-ḵablâ΄] (ḵâf’ın fethi ve bâ’nın sükûnu ve elifin meddiyle) Şol koyundur ki boynuzları yüzü cânibine müteveccih ola.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı