el-ḵarbâ ~ اَلْقَرْبَى

Kamus-ı Muhit - القربى maddesi

اَلْمَقْرَبَةُ [el-maḵrebet] (mîm’in fethi ve râ’nın harekât-ı selâsıyla) ve

اَلْقُرْبَةُ [el-ḵurbet] (ḵâf’ın zammıyla) ve

اَلْقُرُبَةُ [el-ḵurubet] (zammeteynle) ve

اَلْقُرْبَى [el-ḵurbâ] (بُشْرَى [buşrâ] vezninde) ve

اَلْقَرَابَةُ [el-ḵarâbet] (كَرَامَةٌ [kerâmet] vezninde) Rahim cihetiyle olan yakınlığa mahsûslardır. Şârihin beyânına göre bunlar fi’l-asl masdarlardır, baʹdehu ism olarak istiʹmâl olundular; tekûlu: بَيْنِي وَبَيْنَهُ مَقْرَبَةٌ وَقُرْبَةٌ وَقُرْبَى وَقَرَابَةٌ فَهُوَ قَرِيبِي وَذُو قُرْبَتِي وَذُو قَرَابَتِي وَلاَ تَقُلْ قَرَابَتِي أَيْ بِدُونِ “ذُو”

Vankulu Lugatı - القربى maddesi

اَلْقَرْبَانُ [el-ḵarbân] ve

اَلْقَرْبَى [el-ḵarbâ] (ḵâf’ın fethiyle ve râ’nın sükûnuyla ikisinde dahi) Dolmağa karîb olan nesne; yukâlu: قَدَحٌ قَرْبَانٌ وَجُمْجُمَةٌ قَرْبَى وَقَدَحَانِ قَرْبَايَانِ Ve جُمْجُمَةٌ [cumcumet] cîm’lerin zammıyla ağaçtan olan çanak ve baş kafâsı, kâse-i ser maʹnâsına.

اَلْقُرْبَى [el-ḵurbâ] (ḵâf’ın zammı ve râ’nın sükûnu ve elifin kasrıyla) ve

اَلْمَقْرُبَةُ [el-maḵrubet] ve

اَلْمَقْرَبَةُ [el-maḵrebet] (mîm’in fethi ve râ’nın zammı ve fethiyle) ve

اَلْقُرْبَةُ [el-ḵurbet] ve

اَلْقُرُبَةُ [el-ḵurubet] ( kezâlik râ’nın sükûnu ve zammıyla) Bi-maʹnâ: اَلْقَرَابَة

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı