اَللَّعَّانُ [el-leʹân] ve
اَللَّعَّانِيَةُ [el-leʹʹâniyet] (lâm’ların fethiyle) İsmlerdir, nefrîn maʹnâsınadır ki matrûdiyyetten ʹibârettir.
اَلْمُلَاعَنَةُ [el-mulâʹanet] (مُفَاعَلَةٌ [mufâʹalet] vezninde) ve
اَللِّعَانُ [el-liʹân] (قِتَالٌ [ḵitâl] vezninde) Birbirine laʹn eylemek maʹnâsınadır; ve minhu yukâlu: لَاعَنَ فُلَانٌ اِمْرَأَتَهُ مُلَاعَنَةً وَلِعَانًا وَتَلَاعَنَا وَالْتَعَنَا إِذَا لَعَنَ بَعْضٌ بَعْضًا وَيُقَالُ لَاعَنَ الْحَاكِمُ بَيْنَهُمَا إِذَا حَكَمَ Şârihin beyânı üzere işbu لِعَانٌ [liʹân] مُبَاهَلَةٌ [mubâhelet] olacaktır ki bir kimse zevcesi hakkında bir âher kimse ile fücûr eyledi diye kazf eylese hâkim onlar beyninde mülâʹane ile hükm eder, zîrâ isbâtı dört şâhide muhtâcdır.
اَللَّعَّانُ [el-laʹʹân] (lâm’ın kesriyle) Cemʹi.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı