اَللَّعَى [el-leʹâ] (lâm’ın fethi ve elifin kasrıyla) Bi-maʹnâhu; yukâlu: رَجُلٌ لَعْوٌ وَلَعًى Ve
لَعً الَكَ [leʹan leke] Bir kelimedir ki dayınıp düşen kimsenin duʹâ-yı hayrında istiʹmâl olunur; yukâlu: لَعًا لَكَ عَالِيًا إِذَا اُرِيدَ الدُّعَاءُ لَهُ بِأَنْ يَنْتَعِشَ Ve إِنْتِعَاشٌ [intiʹâş] ʹayn-ı mühmele ve şîn-i muʹceme ile düşen kimse durmaktır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı