اَللُّقَعَةُ [el-luḵaʹat] (هُمَزَةٌ [humezet] vezninde) Şol kimseye denir ki hemân bir sözü bî-te΄emmül atıp mefhûmunu icrâ eylemek kendi ʹuhdesinden gelmediğinden başka keyfiyyeti ne gûnedir ve husûlü imkânda mıdır âsân mıdır değil midir idrâk eylemez ola. Zâhiren loka taʹbîri bundandır; yukâlu: رَجُلٌ لُقَعَةٌ إِذَا كَانَ يَرْمِي بِالْكَلاَمِ وَلاَ شَيْءَ وَرَاءَ ذَلِكَ اْلكَلاَمِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı