اَللَّمَاكُ [el-lemâk] (سَحَابٌ [seḩâb] vezninde) Cüz΄îce taʹâma denir ki yalamtık taʹbîr olunur.
اَللَّمْكُ [el-lemk] (lâm’ın fethiyle) ve
اَللُّمَاكُ [el-lumâk] (غُرَابٌ [ġurâb] vezninde) ve
اَللِّمَاكُ [el-limâk] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Tûtiyâya denir ki göze çekilip cilâ verir; yukâlu: إِكْتَحَلَ بِاللَّمْكِ وَاللُّمَاكِ وَاللِّمَاكِ وَهُوَ الْجِلَاءُ يُكْحَلُ بِهِ الْعَيْنُ Ve
لَمْكٌ [lemk] Masdar olur, hamuru iyice yoğurmak maʹnâsına; yukâlu: لَمَكَ الْعَجِينَ لَمْكًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا مَلَكَهُ
اَللَّمَاكُ [el-lemâk] (lâm’ın fethiyle) Taʹâmdan şey΄-i kalîl; yukâlu: مَا ذُقْتُ لَمَاكًا كَمَا يُقَالُ مَا ذُقْتُ لَمَاجًا Ebû Yûsuf eyitti: مَا تَلَمَّكَ عِنْدَنَا بِلَمَاكٍ derler مَا تَلَمَّجَ عِنْدَنَا بِلَمَاجٍ maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı