اَللَّمُوسُ [el-lemûs] (صَبُورٌ [ṡabûr] vezninde) Semizliğinde şekk ve şübhe oluna nâkaya ıtlâk olunur ki el ile yoklarlar; cemʹi لُمْسٌ [lums] gelir lâm’ın zammıyla; yukâlu: نَاقَةٌ لَمُوسٌ إِذَا صَارَتْ يُشَكُّ فِي سِمَنِهَا Ve pederinin gayrıya nisbet iddiʹâsında olan, ʹalâ-kavlin haseb ve nesebinde ʹayb ve fesâd olan kimseye ıtlâk olunur, مَلْمُوسٌ [melmûs]-ı maʹnevî olduğu için; yukâlu: فُلاَنٌ لَمُوسٌ أَيْ دَعِيٌّ أَوْ فِي حَسَبِهِ قُضْأَةٌ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı