اَلْمَنَعَةُ [el-meneʹat] (fethateynle) مَنِيعٌ [menîʹ] olmak maʹnâsına; yukâlu: فُلَانٌ فِي عِزٍّ وَمَنَعَةٍ Ve gâh olur nûn’u sâkin kılıp مَنْعَةٌ [menʹat] derler, İbnu’s-Sikkît rivâyeti üzere. Ve baʹzılar eyitti: مَنَعَةٌ [meneʹat] مَانِعٌ [mâniʹ]in cemʹidir, كَفَرَةٌ [keferet] كَافِرٌ [kâfir]in cemʹi olduğu gibi, yaʹnî o kimse ʹizzettedir ve ʹizzetin koruyup himâyet edenlerdendir ki himâyet edenler onun ʹaşîretidir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı