اَلْفَجَّاءُ [el-feccâ΄] Fâ’nın fethi ve cîm’in teşdîdiyle ki أَفَجُّ [efecc] kelimesinden mü΄ennestir. Ve
اَلْمُنْفَجَّةٌ [el-munfeccet] (مُنْبَثَّةٌ [munbešamp;šamp;et] vezninde) Kirişi bağrından açık ve meydânlı olan yaya vasf olur; yukâlu: قَوْسٌ فَجَّاءُ وَمُنْفَجَّةٌ إِذَا بَانَ وَتَرُهَا عَنْ كَبِدِهَا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı