اَلْأَوْجَلُ [el-evcel] (أَحْمَرُ [aḩmer] vezninde) ve
اَلْوَجِلُ [el-vecil] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) Vasflardır, korkak adama denir. وَجِلٌ [vecil]in cemʹi وِجَالٌ [vicâl] gelir vâv’ın kesriyle ve وَجِلُونَ [vecilûn] gelir, فَرِحُونَ [feriḩûn] vezninde; mü΄ennesi وَجِلَةٌ [vecilet]tir.
اَلْوَجَلُ [el-vecel] (vâv’ın ve cîm’in fethiyle) Korkuya denir; yukâlu: فِي قَلْبِهِ وَجَلٌ أَيْ خَوْفٌ Ve korkmak maʹnâsına masdar olur, مَوْجَلٌ [mevcel] dahi masdar-ı mîmîdir, مَقْعَدٌ [maḵʹad] vezninde; yukâlu: وَجِلَ يَاجَلُ وَيَيْجَلُ وَيَوْجَلُ وَيِيجَلُ بِكَسْرِ أَوَّلِهِ وَجَلًا وَمَوْجَلًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا خَافَ Yaʹnî bunun müstakbelinde dört lügat vardır: Biri يَاجَلُ dir ki vâv elife kalb olunmuştur. Ve biri يَيْجَلُ dir ki yâ’yladır, Benû Esed’den zikri âtî يَعْلَمُ kelimesine kıyâsladır. Biri يَوْجَلُ dir ki asl üzeredir. Ve biri يِيجَلُ dir ki yâ-yı ûlânın kesriyledir, Benî Esed lügatine ittibâʹladır ki onlar يِيجَلُ وَإِيجَلُ وَنِيجَلُ derler, muzâraʹat harfini meksûr ederler. Ve ammâ يَعْلَمُ kelimesinde yâ’yı meksûr eylemezler, yâ΄ üzere kesreyi sakîl ʹadd ederler. Ve يِيجَلُ kelimesinde yâ’ların birine âherden kuvvet hâsıl olmakla meksûr ederler. Ve bunun emr-i hâzırında إِيجَلْ denir ki vâv yâ’ya münkalib olur.
اَلْوَجَلُ [el-vecel] (fethateynle) Korku, havf maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı