اَلْوَقَاحَةُ [el-vaḵâḩat] (ḵâf’la فَضَاحَةٌ [feḋâḩat] vezninde) ve
اَلْوُقُوحَةُ [el-vuḵûḩat] (vâv’ın zammıyla) ve
اَلْقِحَةُ [el-ḵiḩat] (ḵâf’ın kesriyle) ve
اَلْقَحَةُ [el-ḵaḩat] (ḵâf’ın fethiyle) ve
اَلْوَقْحُ [el-vaḵḩ] (وَعْدٌ [vaʹd] vezninde) Bir nesne pek ve muhkem ve metîn olmak maʹnâsınadır; yukâlu: وَقُحَ الْحَافِرُ وَوَقِحَ وَوَقَحَ وَقَاحَةً وَوُقُوحَةً وَقِحَةً وَقَحَةً وَوَقْحًا مِنَ الْبَابِ الْخَامِسِ وَالرَّابِعِ وَالثَّانِي إِذَا صَلُبَ Ve bir kimse edebsiz küstâh ve bî-hayâ olmak maʹnâsına istiʹmâl olunur ki katı yüzlülüktür; yukâlu: وَقَحَ الرَّجُلُ إِذَا قَلَّ حَيَاؤُهُ
اَلْوَقِحُ [el-veḵiḩ] ve
اَلْوَقَاحُ [el-veḵâḩ] (bi-fethi’l-vâvi ve kesri’l-ḵâfi fi’l-evveli ve fethi’l-vâvi fi’s-sânî) بَيِّنُ الْقِحَّةِ وَالْوَقَاحَةِ Yaʹnî bî-hayâlığı zâhir olan kimse.
اَلْوُقُحُ [el-vuḵuḩ] (vâv’ın ve ḵâf’ın zammıyla) وَقَاحٌ [veḵâḩ]ın cemʹidir, berk tırnaklar maʹnâsına, mislu: قَذَال [ḵažâl] ve قُذُل [ḵužul]. Ve قَذَالٌ [ḵažâl] ḵâf’ın fethiyle ve žâl-ı muʹceme ile başın gösgötürü art cânibi.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı