Kamus-ı Muhit - حب maddesi

اَلْحَبُّ [el-ḩabb] (ḩâ’nın fethiyle) Zikr olunduğu üzere حَبَّةٌ [ḩabbet]in cemʹ-i cinsidir. Ve

حَبٌّ [Ḩabb] Yemen’de şehr-i Sebâ muzâfâtından bir kalʹadır. Ve Ḩaḋramevt türâbında bir dağ adıdır.

اَلْحِبُّ [el-ḩibb] (ḩâ’nın kesriyle) Sevgi ve muhabbet maʹnâsınadır ki zikr olundu. Ve mahbûb maʹnâsınadır. Mü΄ennesi حِبَّةٌ [ḩibbet]tir hâ’yla. Cemʹi أَحْبَابٌ [aḩbâb] gelir ve حِبَّانٌ [ḩibbân] gelir ḩâ’nın kesri ve bâ’nın teşdîdiyle ve حُبُوبٌ [ḩubûb] gelir ḩâ’nın zammıyla ve حَبَبَةٌ [ḩabebet] gelir fetehâtla ve حُبٌّ [ḩubb] gelir ḩâ’nın zammıyla nedret üzere, ʹalâ-kavlin bu ism-i cemʹdir. Ve

حِبٌّ [ḩibb] Sevici, muhib maʹnâsınadır; tekûlu: هُوَ حِبِّي أَيْ مَحْبُوبِي Ve tekûlu: أَنَا حِبُّهُ أَيْ مُحِبُّهُ Ve bir habbeden olan küpeye denir.

Şârih der ki bunun aslı حَبُبَ idi كَرُمَ [kerume] vezninde baʹde’l-iskân idgâm olundu; ve tekûlu: حَبُبْتُ إِلَيْهِ أَيْ صِرْتُ حَبِيبًا لَهُ Yaʹnî “Ben ona sevgili mahbûb oldum.” Ve bunun bâb-ı hâmisten olarak muzaʹafta شَرُرْتُ ve لَبُبْتُ kelimelerinden gayrı nazîri yoktur. Ve

حُبٌّ [ḩubb] Bir nesneyi bir kimseye sevdirmek ve sevgili kılmak maʹnâsınadır; yukâlu: حَبَّ إِلَيَّ هَذَا الشَّيْءَ حُبًّا أَيْ جَعَلَنِي أُحِبُّهُ Ve

حُبٌّ [ḩubb] Destîye denir, جَرَّةٌ [cerret] maʹnâsına; ʹalâ-kavlin iri ve büyük destîye denir ki küp olacaktır yâhûd şol oturağa denir ki dört dâne tahtadan tertîb edip ortası delik olmakla ona iki kulplu büyük destî oturturlar. ʹArabların حُبًّا وَكَرَامَةً kavlleri buna mebnîdir ki حُبٌّ [ḩubb] küpe ve كَرَامَةٌ [kerâmet] küpün kapağına denir, lâkin sahîh olan أُحِبُّكَ حُبًّا وَأُكْرِمُكَ إِكْرَامًا te΄vîlindedir. Ve حُبٌّ [ḩubb] kelimesinin cemʹi أَحْبَابٌ [aḩbâb] gelir ve حَبَبَةٌ [ḩabebet] fetehâtla ve حِبَابٌ [ḩibâb] gelir ḩâ’nın kesriyle. Ve

حُبٌّ [ḩubb] Durmak, vukûf maʹnâsınadır; yukâlu: حَبَّ الرَّجُلُ اِذَا وَقَفَ Ve taʹab çekip rencîde olmak maʹnâsınadır; yukâlu: حُبَّ زَيْدٌ عَلَى الْمَجْهُولِ اِذَا أُتْعِبَ