Kamus-ı Muhit - حريم maddesi

حُرَيْمٌ [Ḩureym] (زُبَيْرٌ [zubeyr] vezninde) Ḩaḋramevt kabîlesinden bir batn ismidir, ʹalâ-kavlin bu أَمِيرٌ [emîr] veznindedir; ʹAbdullâh b. Yaḩyâ el-Ḩureymî et-Tâbiʹî onlardandırve Cuʹşum b. Ḩuleybe’nin ceddi ismidir. Ve Ḩaḋramevt kabîlesi nesebinin ricâlinden bir kimsenin ismidir. Ḩaḋramevt’in müntehî olduğu batn pederi olan Ṡadif nâm kimseden mezbûr Ḩureym tevellüd eyledive ona Uḩrûm ve Cužâm ve Ucžûm dahi derler idi.

اَلْحَرِيمُ [el-ḩarîm] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Şol şey΄e denir ki tahrîm olunmakla aslâ yapışılmayıp ve dokunulmaz ola; yukâlu: شَيْءٌ حَرِيمٌ وَهُوَ مَا حُرِّمَ فَلَمْ يُمَسَّ Ve bir adamın ortağına denir; yukâlu: هُوَ حَرِيمُهُ أَيْ شَرِيكُهُ Ve Yemâme’de bir mevziʹ adıdır. Ve Baġdâd’da bir mahalle adıdır ki Ṯâhir b. Ḩuseyn tarafına nisbet olunur, merkûm Me΄mûn Ḣalîfe’nin vezîri ve ser-ʹaskeri idi, aʹlâmdan İbnu’l-Lettî el-Ḩarîmî oradandır. Ve

حَرِيمٌ [ḩarîm] İhrâma girmiş adamın giyindiği libâsına denir ki lisânımızda ihrâm taʹbîr olunan fûtalardır.Kezâlik ihrâma girmiş adamın arkasından çıkardığı libâsına denir ki ihrâmda oldukça onu telebbüs eylemez. Ve حَرِيمُ الدَّارِ [ḩarîmu’d-dâr] o hâneye muzâf olan hukûk ve menâfiʹine ıtlâk olunur ki çevresinde ve yöresinde hâneye lâzım olacak yerlerden ʹibarettir, sâ΄irin taʹarruzu harâmdır, meselâ zibîl dökecek yer gibi. Ve حَرِيمُ الْبِئْرِ [ḩarîmu’l-bi΄r] kuyu kazılırken yöresinde toprağı ilkâ olunacak mahallerden ʹibârettir. Şârih der ki kütüb-i fıkhiyyede mesâ΄il-i mahsûsayı müştemildir ki ekserî her taraftan kırkar arşın mahal ile tahdîd eylediler. Ve حَرِيمُ الرَّجُلِ [ḩarîmu’r-recul] kişiye savn ve himâyeti vâcib olup ve onlardan bîgânenin dahl ve taʹarruzunu menʹ ve defʹ zımnında mukâtele olunacak nesnelerden ʹibârettir ki ıstılâhımızda ʹırz ve nâmûs taʹbîr olunur ve ona حَرَمٌ [ḩarem] dahi denir, ke-mâ zukire;cemʹi أَحْرَامٌ [aḩrâm] ve حُرُمٌ [ḩurum] gelir zammeteynle; yukâlu: هُوَ يَحْمِي حَرِيمَهُ وَحَرَمَهُ وَهُوَ مَا يَحْمِيهِ وَيُقَالُ عَنْهُ Ve

حَرِيمٌ [ḩarîm] Masdar olur, حِرْمَانٌ [ḩirmân] gibi, ke-mâ se-yuzkeru. Ve esâmîdendir: Ḩarîm, İbn Cuʹfî b. Saʹdu’l-ʹAşîre’dir. Ve Mâlik b. Ḩarîm el-Hemdânî cedd-i Mesrûḵ’tur.

Vankulu Lugatı - حريم maddesi

اَلْحَرِيمُ [el-ḩarîm] (ḩâ’nın fethi ve râ’nın kesri ve meddiyle) Bir nesnenin etrâfı; yukâlu: حَرِيمُ الْبِئْرِ وَغَيْرِهَا أَيْ مَا حَوْلَهَا مِنْ مَرَافِقُهَا وَحُقُوقُهَا Ve

حَرِيمٌ [ḩarîm] مُحْرِمٌ [muḩrim]in sevbine dahi derler. Ve tâ΄ife-i ʹArab tavâf ederken ʹuryânen tavâf edip sevblerin çıkarıp önlerine korlarmış. Ve

حَرِيمٌ [Ḩarîm] İsm-i recül dahi olur, nitekim baʹzı eşʹârda vârid olmuştur.