اَلسُّمَّهُ [es-summeh] (sîn’in zammı ve mîm’in fethi ve teşdîdiyle) Cemʹi, zikr olunan atlar maʹnâsına. Ve
سَامِهٌ [sâmih] Medhûş ve mütehayyir olan kimseye dahi derler.
sâbiyâ΄
Sâtûr
Sâtîdâ
Sâcir
sâddet
Sâdiḩ
Sâriḵ
sâṯî
Sâḵu’l-Ferîd
sâḵu ḩurr
sâkûtet
sâliḩ
sâm
Sâmân
sâmid
sâmih
Sâyet
Sebe΄
sebâh
sebbet
Sebbûbet
sebtâ΄
Sebtet
subḩân
subḩânallâhi
sebḣ
Sebret
Sebelân
Seben
Sebenk
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
