اَلسَّحْفُ [es-saḩf] (sîn’in fethi ve ḩâ’nın sükûnuyla) Davarın arkasından yağın soymaktır; tekûlu: سَحَفْتُ الشَّحْمَ عَنْ ظَهْرِ الشَّاةِ سَحْفًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا قَشَرْتَهُ مِنْ كَثْرَتِهِ ثُمَّ شَوَيْتَهُ Ve
سَحْفٌ [saḩf] Tırâş etmeğe dahi derler; yukâlu: سَحَفَ رَأْسَهُ مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ أَيْضًا Ve Ṡurâḩ’ta bâb-ı evvele işâret olunmuştur, sehvdir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı