شِهْ [şih] (şîn’in kesri ve âhirinde hâ’nın sükûnuyla) Emrdir, âhirine hâ΄-i vakf idhâl olunmuştur, zîrâ ʹArab tâ΄ifesi harf-i vâhidle tekellüm etmez,lâ-ekall iki harf gerektir ki biriyle ibtidâ edip ve biriyle vakf eyleye. Ve bir harf ibtidâya ve vakfa mütehammil değildir, zîrâ ibtidâ hareket ve vakf sükûn iktizâ eder. Ve hareket ve sükûn hod mütezâddandır, mâdde-i vâhidede cemʹ olmazlar. Ve kaçan hâ΄-i vakfla olan emri nesneye ulaştırsan hâ sâkıt olur, ondan istignâ geldiği için.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı