Mü΄ellifin Baṡâ΄ir’de beyânına göre “غ،ل،و” ve “غ،ل،ي” mâddesi bir nesne haddi savuşmak maʹnâsına mevzûʹdur, masdarı narhta olursa غَلَاءٌ [ġalâ΄] ve kadr ve menzilet makûlesinde olursa غَلْوٌ [ġalv] ve remy ve sihâmda غُلُوٌّ [ġuluvv] gelir, سُمُوٌّ [sumuvv] vezninde ve maʹânî-i sâ΄ire ondan müteferraʹdır. İntehâ. Ve
غَلَاءُ [ġalâ΄] Oku pek ırak giden tîr-endâza denir; yukâlu: رَجُلٌ غَلَاءٌ أَيْ بَعِيدُ الْغُلُوِّ بِالسَّهْمِ
اَلْغِلَاءُ [el-ġilâ΄] (ġayn’ın kesri ve elifin meddiyle) Narh ziyâde bahâya çıkmak; yukâlu: غَلَا السِّعْرُ غِلَاءً Ve
غِلَاءٌ [ġilâ΄] غَلْوَةٌ [ġalvet]in dahi cemʹi gelir, ʹalâ-mâ se-yecî΄u.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı