اَلْفَرْعَةُ [el-ferʹat] (fâ’nın fethi ve râ’nın sükûnuyla) Dağda olan yüksek yer, mevziʹ-i mürtefiʹ maʹnâsına. Ve
فَرْعَةٌ [ferʹat] Bite dahi derler, كَهْلَةٌ [kehlet] maʹnâsına.
اَلْفَرَعُ [el-feraʹ] (fethateynle) Nâkanın evvel doğan veledidir ki onu âliheleri için zebh edip onunla teberrük kasd ederlerdi. Ve fi’l-hadîsi: “لَا فَرَعَ وَلَا عَتِيرَةَ” Ve عَتِيرَةٌ [ʹatîret] şol devedir ki zamân-ı câhiliyyette onu putlar için zebh ederlerdi. Ve
فَرَعٌ [ferʹ] Kezâlik şol hıfz olunmuş mâla derler ki artıcı ve ziyâde olucu ola. Ve
فَرَعٌ [Feraʹ] Bir mevziʹin dahi ismidir. Ve
فَرَعَةٌ [fereʹat] Saçı tamâm olmağa dahi derler, أَفْرَعُ efraʹ]ın masdarıdır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı