كَيْتَ [keyte] (kâf’ın fethi ve yâ’nın sükûnu ve tâ’nın feth üzere binâsı ile) Şöyle şöyle demek mahallinde mükerreren istiʹmâl olunur; yukâlu: كَانَ مِنَ الْأَمْرِ كَيْتَ وَكَيْتَ إِنْ شِئْتَ كَسَرْتَ الْيَاءَ وَإِنْ شِئْتَ فَتَحْتَ Ve bunun aslı hâ’dır, tâ olması hâlet-i vaslda olur,
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı