مُزْلِجٌ [Muzlic] (مُقْبِلٌ [muḵbil] vezninde) ʹAbdullâh b. Maṯar nâm şâʹirin mahlasıdır. Manzûmesi olan işbu “نُلاَقِي بِهَا يَوْمَ الصَّبَاحِ عَدُوَّنَا || إِذَا أُكْرِهَتْ فِيهَا اْلأَسِنَّةُ تُزْلَجُ” beyti telakkubuna bâʹis olmuştur. Vâkıʹâ baʹzı şuʹarâ΄ manzûmesi sebebiyle mülakkab olmak ʹâdât-ı ʹArabdandır, niteki Kitâb-ı Muzhir’de onun için fasl-ı mahsûs mersûmdur.
اَلْمُزَلَّجُ [el-muzellec] (mîm’in zammı ve lâm’ın fethi ve teşdîdiyle) Kalîl maʹnâsına; yukâlu: عَطَاءٌ مُزَلَّجٌ أَيْ وَتِحٌ قَلِيلٌ Ve وَتِحٌ [vetiḩ] vâv’ın fethi ve tâ-i müsennâtın kesri ve ḩâ-i mühmele ile hakîr ve kalîl maʹnâsınadır. Ve
مُزَلَّجٌ [muzellec] Şol kimseye derler ki bir kavme lâhık ola ve onlardan olmaya.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı