اَلْمُزَنَّدُ [el-muzenned] (mîm’in zammı ve zâ’nın fethi ve nûn’un fethi ve teşdîdiyle) Dar olup bahîl olan kimse. Ve
مُزَنَّدٌ [muzenned] Şol beze derler ki eni kıt ola.
merîḋat
mezz
mezâḩifu’s-seḩâb
Mezâhir
mezc
mezḩ
muzʹif
mezʹam
mezʹûḵ
mezḵ
mizlâḵ
Muzlic
muzellem
Muzn
muznet
muzenned
muzhiḵ
Muzeynet
mis΄ed
misâd
musâfehet
musâlân
mesâmmu’l-cesed
mîsânetu’ḋ-ḋuḩâ
musâvât
musâvedet
mustedmî
musteşîr
mescûḩ
mescûr
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
