اَلْإِذْرَاءُ [el-ižrâ΄] (hemzenin kesri ve elifin meddiyle) Bir nesneyi yere ilkâ etmek, ekin ekmek zamânında dâne ilkâ etmek gibi; tekûlu meselen: أَذْرَيْتُ الشَّيْءَ إِذَا أَلْقَيْتَهُ كَإِلْقَاءِكَ الْحَبَّ لِلزَّرْعِ Ve bir nesneyi dürtüp düşürmeğe dahi derler; tekûlu: طَعَنَهُ فَأَذْرَاهُ عَنْ ظَهْرِ دَابَّتِهِ إِذَا أَلْقَاهُ Ve
إِذْرَاءٌ [ižrâ΄] Göz yaşın dökmeğe dahi derler; tekûlu: أَذْرَتِ الْعَيْنُ دَمْعَهَا إِذَا صَبَّتْهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı