اَلْأَزْمَلُ [el-ezmel] (hemzenin ve mîm’in fethiyle) Âvâz, savt maʹnâsına; tekûlu: سَمِعْتُ لَهُ أَزْمَلًا إِذَا سَمِعْتَ صَوْتَهُ Ve gâh olur evvelinde vezn için olan hemzeyi iskât ederler, nitekim وَيْلُ امِّهِ derler. Ve
أَزْمَلُ [ezmel] Her nesnenin küllîsine dahi derler; yukâlu: أَخَذْتُ الشَّيْءَ بِأَزْمَلِهِ Ve kesîr maʹnâsına da gelir; yukâlu: عِيَالَاتٌ أَزْمَلَةٌ أَيْ كَثِيرَةٌ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı