esîf ~ أَسِيفٌ

Vankulu Lugatı - أسيف maddesi

اَلْأَسُوفُ [el-esûf] (hemzenin fethi ve sîn’in zammıyla) Bi-maʹnâhu. Ve

أَسِيفٌ [esîf] Gazab-nâk ve mahzûn olan kimseye de derler. Ve

أَسِيفٌ [esîf] ʹAbde dahi derler, bende maʹnâsına, İbnu’s-Sikkît rivâyeti üzere.



Kamus Muhit ve Vankulu Ara

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı