اَلْأَثْفُ [el-ešamp;f] (hemzenin fethi ve šamp;â’nın sükûnuyla) Bir adamın ardına düşüp kovup gitmek maʹnâsınadır; yukâlu: أَثَفَهُ أَثْفًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا تَبِعَهُ وَطَرَدَهُ Ve taleb eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: أَثَفَهُ أَثْفًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي وَالْأَوَّلِ إِذَا طَلَبَهُ
اَلْأَثْفُ [el-ešamp;f] (hemzenin fethi ve šamp;â’nın sükûnuyla) Tâbiʹ olmak; yukâlu: أَثَفَهُ يَأْثِفُهُ أَثْفًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي مِثْلُ كَسَرَهُ يَكْسِرُهُ إِذَا تَبِعَهُ Ve bu takdîrden sâhib-i Ṡurâḩ’ın أَثْفٌ [ešamp;ef] “bi’t-tahrîki peyrevî kerden” dediği muhâlif olduğu zâhir olur, zîrâ ʹibâret-i Cevherî’den ve sadr-ı kitâbda zikr olunan asldan zâhir olan sükûndur, hareket değildir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı