اَلْأَثْقَالُ [el-ešamp;ḵâl] (hemzenin fethiyle) ثِقَلٌ [šamp;iḵal] kelimesinin cemʹidir ki šamp;â’nın kesriyledir, yerde medfûn olan genc ve defîneye ıtlâk olunur. Ve medfûn olan mevtâya ıtlâk olunur; kâle’ş-şârih ve minhu kavluhu taʹâlâ: ﴿وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا﴾ أَيْ كُنُوزُهَا أَوْ مَوْتَاهَا Ve insânın mütehammil olduğu zunûb ve âsâma ıtlâk olunur. Ve ağır yüklere denir; yukâlu: حَمَلُوا الدَّوَابَّ أَثْقَالًا أَيْ أَحْمَالًا ثَقِيلَةً
اَلْأَثْقَالُ [el-ešamp;ḵâl] (hemzenin fethiyle) Cemʹi, حِمْلٌ [ḩiml] ile أَحْمَالٌ [aḩmâl] gibi olur veznen ve maʹnen. Ve
ثِقْلٌ [šamp;iḵl] Bir nesnenin veznde mikdârına dahi derler; minhu kavluhum: أَعْطِهِ ثِقْلَهُ أَيْ وَزْنَهُ Ve kavluhu taʹâlâ: ﴿وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا﴾ (الزلزال، 2) قَالُوا أَجْسَادَ بَنِي آدَمَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı