اَلْإِكْلَةُ [el-iklet] (hemzenin kesriyle) Binâ-i nevʹdir, taʹâm yemek kılığına ve hey΄etine denir ki yiyiş taʹbîr olunur; yukâlu: يَأْكُلُ الطَّعَامَ إِكْلَةً حَسَنَةً Ve fasl ve gıybet maʹnâsına müstaʹmeldir ve bunda hemzenin harekât-ı selâsıyla câ΄izdir; ve minhu yukâlu li’l-mugtâbi: هُوَ يَأْكُلُ لُحُومَ النَّاسِ Ve
إِكْلَةٌ [iklet] Gicik ʹilletine denir حِكَّةٌ [ḩikket] maʹnâsına. Ve masdar olur, أُكَالٌ [ukâl] gibi, ke-mâ se-yuzkeru.
اَلْإِكْلَةُ [el-iklet] (hemzenin kesri vekâf’ın sükûnuyla) Gıybet maʹnâsına. Ve zamm-ı hemze ile dahi lügattır; yukâlu: إِنَّهُ لَذُو إِكْلَةٍ وَأُكْلَةٍ إِذَا كَانَ يَغْتَابُ النَّاسَ كَأَنَّهُ مَأْخُوذٌ مِنْ قَوْلِهِ تَعَالَى ﴿أَيُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَنْ يَأْكُلَ لَحْمَ أَخِيهِ مَيْتًا﴾ (الحجرات، 12) Ve
إِكْلَةٌ [iklet] Giciğe dahi derler, حِكَّةٌ [ḩikket] maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı