اَلْأَكْلَفُ [el-eklef] Şol insân ve hayvâna denir ki كَلَفٌ [kelef] yaʹnî karamtık kızıllık ola; mü΄ennesi كَلْفَاءُ [kelfâ΄]dır; yukâlu: رَجُلٌ أَكْلَفُ إِذَا كَانَ بِهِ كَلَفٌ Ve arslana ıtlâk olunur.
اَلْأَكْلَفُ [el-eklef] (hemzenin ve lâm’ın fethiyle) Şol kimsedir ki zikr olunan levnile mülevven ola; yukâlu: كُمَيْتٌ أَكْلَفُ لِلَّذِي كَلِفَتْ حُمْرَتُهُ فَلَمْ تَصْفُ وَيُرَى فِي أَطْرَافِ شَعْرِهِ سَوَادٌ إِلَى اخْتِرَاقِ مَا هُوَ Yaʹnî hakîkatte sevâd olmaya. Ve Aṡmaʹî eyitti: Kaçan deve şedîdü’l-humret olup ve humretine sevâd muhtelit olup hâlis olmasa bu makûle renge كُلْفَةٌ [kulfet] derler. Ve erkek deveye أَكْلَفُ [eklef] ve nâkaya كَلْفَاءُ [kelfâ΄] derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı