اَلْإِنْتِفَالُ [el-intifâl] (إِفْتِعَالٌ [iftiʹâl] vezninde) İstemek maʹnâsınadır; yukâlu: إِنْتَفَلَ الشَّيْءَ مِنْهُ إِذَا طَلَبَهُ مِنْهُ Ve bir nesneden teberrî kılıp bîzârlık eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: إِنْتَفَلَ مِنْهُ إِذَا تَبَرَّأَ وَانْتَقَى مِنْهُ Ve nâfile namâz kılmak maʹnâsınadır; yukâlu: إِنْتَفَلَ الرَّجُلُ إِذَا صَلَّى النَّوَافِلَ
اَلْإِنْتِفَالُ [el-intifâl] (hemzenin ve tâ’nın kesriyle) Bir nesneden sıyrılıp kurtulmak; yukâlu: إِنْتَفَلَ مِنَ الشَّيْءِ إِذَا انْتَفَى مِنْهُ وَتَنَصَّلَ كَأَنَّهُ إِبْدَالٌ مِنْهُ Bu zikr olunan Cevherî kelâmıdır. Ve إِنْتِفَالٌ [intifâl] إِنْفِلَاتٌ [infilât]tan kalb-i mekân olmak ihtimâli dahi baʹîd değildir ki إِنْفِلَاتٌ [infilât] bir nesneden halâs bulmağa derler, nitekim bâb-ı tâ’da mürûr etmiştir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı