اَلْإِنْتِيَاحُ [el-intiyâḩ] (hemzenin ve tâ’nın kesriyle) Cevherî gerçi bunu نَتْحٌ [netḩ] maʹnâsına tefsîr eylemiştir, lâkin onun bu mâddeye münâsib maʹnâsı yoktur. Bunda üç gûne galat eylemiştir. Evvel, terkîb yaʹnî نَتْحٌ [netḩ] mâddesi sahîhtir, yaʹnî muʹtel değildir, onun için إِنْتِيَاحٌ [intiyâḩ]ın onda medhali ve mutâvaʹati yoktur, zîrâ إِنْتِيَاحٌ [intiyâḩ] نَوْحٌ [nevḩ] yâhûd نَيْحٌ [neyḩ]ten إِفْتِعَالٌ [iftiʹâl] olur; نَتْحٌ [netḩ]ten إِنْتِتَاحٌ [intitâḩ] olmalıdır. Sâniyen إِنْتِيَاحٌ [intiyâḩ]ın ʹArabîde maʹnâsı yoktur. Sâlisen istişhâd eylediği işbu: “رَقْشَاءُ تَنْتَاحُ اللُّغَامَ الْمُزْبِدَا” ürcûzesinde rivâyet mîm’le تَمْتَاحُ ʹunvânındadır, nûn’la değildir. Şârihin beyânına göre nüsha-i mevsûka-i Ṡiḩâḩ’ta اَلْإِنْتِتَاحُ ʹunvânında meşhûdumuzdur ki iftiʹâldir ve ürcûzede asl تَنْتِحُ olup işbâʹ olunduğu gâlibdir, niteki sâyigdir. Mütercim-i Ṡiḩâḩ bu hengâmelerden gafletle iftiʹâl bâbından olarak resm eylemiştir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı