el-ender ~ اَلْأَنْدَرُ

Kamus-ı Muhit - الأندر maddesi

اَلْأَنْدَرُ [el-ender] (hemzenin ve dâl’ın fethiyle) Harman yerine denir, ʹalâ-kavlin buğday harmanına denir. Cemʹi أَنَادِرُ [enâdir] gelir. Ve

أَنْدَرُ [Ender] Ḩaleb’e bir günlük mesâfede bir karye adıdır. ʹAmr b. Kulšamp;ûm nâm şâʹirin işbu: ḣوَلاَ تُبْقِي خُمُورَ الْأَنْدَرِينَاḢ mısrâʹında hamr karye-i mezkûrenin ehline nisbet olunmakla أَنْدَرِيِّينُ kelimesinde yâ΄ât-ı selâse müctemiʹ olduğundan nâşî zarûret için yâ’nın birisi tahfîf olundu. ʹAlâ-kavlin أَنْدَرِيٌّ lafzının cemʹi أَنْدَرُونَ [enderûn]dur, niteki أَشْعَرِيٌّ [eşʹariyy] ve أَعْجَمِيٌّ [aʹcemiyy] kelimelerinin cemʹlerinde أَشْعَرُونَ [eşʹarûn] ve أَعْجَمُونَ [aʹcemûn] denir.

Vankulu Lugatı - الأندر maddesi

اَلْأَنْدَرُ [el-ender] (hemzenin fethiyle ve nûn’un sükûnu ve dâl’ın dahi fethiyle) Harman yeri ki ehl-i zirâʹat katında maʹrûftur, بَيْدَرٌ [beyder] maʹnâsına. Ve harman yerine أَنْدَرٌ [ender] demek ehl-i Şâm lügatidir.

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı