اَلتَّسَالُمُ [et-tesâlum] (تَفَاعُلٌ [tefâʹul] vezninde) Birbiriyle sulh edip selâmetleşmek maʹnâsınadır; yukâlu: تَسَالَمَا إِذَا تَصَالَحَا Ve tekûlu’l-ʹArab: هُوَ لَا يَتَسَالَمُ خَيْلَاهُ أَيْ لَا يَقُولُ صِدْقًا فَيُسْمَعَ مِنْهُ Yaʹnî “Filânın iki fırka süvârî sipâhı birbiriyle sulh eylemez” demektir ki filân kelâmı râst söylemez ki istimâʹ ve kabûl ola diyecek mevkiʹde îrâd olunur, zîrâ iki süvârî ʹaskeri birbiriyle musâlaha eyledikte yekdîgere kasd ve hücûm eylemeyerek ʹalâ-hâlihimâ yollarına giderler. Pes kelâm-ı mezbûr iki sözü bir araya gelmez ve birbirine uymaz, kezzâbdır demekten kinâye olur, zîrâ iki sözü birbirine münâfir ve müsâdim olan kimse kezzâbdır.
اَلتَّسَالُمُ [et-tesâlum] (tâ’nın fethi ve lâm’ın zammı ile) Bir niçe kimse sulh edişmek, تَصَالُحٌ [teṡâluḩ] maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı