اَلتَّزْوِيقُ [et-tezvîḵ] (تَفْعِيلٌ [tefʹîl] vezninde) Bir nesneyi nakş ve nigâr ile tezyîn ve tahsîn eylemek maʹnâsınadır; زَاوُوقٌ [zâvûḵ] maʹnâsından me΄hûzdur, zîrâ yaldızların mecmûʹunda istiʹmâl olunur. Meselâ bir namluya altın kakmak murâd ettiklerinde ona cıva katıp baʹdehu âteşe idhâl ederler. Pes cıva mahv olup altın orada nakş olunduğu üzere kalır. Baʹdehu mutlakan nakş ve tezyîn eylemekte تَزْوِيقٌ [tezvîḵ] lafzını tasarruf ve istiʹmâl eylediler. Ve her münakkaş ve müzeyyen nesneye مُزَوَّقٌ [muzevvaḵ] dediler; yukâlu: زَوَّقَ الشَّيْءَ إِذَا زَيَّنَهُ وَحَسَّنَهُ فَهُوَ مُزَوَّقٌ
اَلتَّزْوِيقُ [et-tezvîḵ] (ʹalâ-vezni اَلتَّكْرِيم [et-tekrîm]) Zînet etmek; yukâlu: زَوَّقْتُ الْكِتَابَ وَالْكَلَامَ إِذَا حَسَّنْتَهُ وَقَوَّمْتَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı