اَلتَّيُّوعُ [et-teyyûʹ] (tâ-yı meftûha ve yâ-yı müşeddede ile ki تَفْعُولٌ [tefʹûl] veznindedir) Şol nebâta denir ki katʹ olundukta ondan ak ve hârr ve bedeni mukarrih süt seyelân eder ola; سَقُمُونِيَا [seḵamûniyâ] ve شُبْرُمٌ [şubrum] ve لاَعِيَةٌ [lâʹiyet] ve عُشَرٌ [ʹuşer] ve حَلْتِيتٌ [ḩalṯîṯ] gibi. Ve bu ism-i cinstir, Türkîde sütleğen taʹbîr olunur. Ve cümle-i تَيُّوعَاتٌ [teyyûʹât]ın sütü müshil ve müdirr ve kılları müzîl olur. Yaprakları yâhûd tohumları dövülüp mâ-i râkide ilkâ olunsa balık otu gibi balıkları sarhoş edip cümlesi suyun yüzüne medhûş çıkmakla sayd olunur. Mü΄ellif bunu yâ-yı tahtiyye ile “ي،ت،ع” mâddesinde dahi zikr eder. Ve müfredât-ı tıbbiyyede yâ’nın takdîmiyle müsebbettir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı