eš-šu΄lûl ~ اَلثُّؤْلُولُ

Kamus-ı Muhit - الثؤلول maddesi

اَلثُّؤْلُولُ [ešamp;-šamp;u΄lûl] (زُنْبُورٌ [zunbûr] vezninde) Memenin düğmeciğine denir, حَلَمَةُ الثَّدْيِ [ḩalemetu’šamp;-šamp;edy] maʹnâsına. Ve bedende hâdis olan hurde hurde dâneciklere denir ki siğil taʹbîr olunur, Fârisîde âzuḣ derler, gûnâgûn zuhûr eder, kimi menkûs ve kimi müteşakkak olup yongalanır ve kimi bedene yapışık olur ve bir nevʹi vardır ki mismâr şeklinde dibi ince ve uzun ve bir tarafa mâ΄il ve münfetih olur, buna tavuk götü taʹbîr ederler. Cümlesi balgamî yâ sevdâvî yâhûd ikisinden mürekkeb halt-ı galîz ü yâbîsten tahaddüs eder. Ve ثُؤْلُولٌ [šamp;u΄lûl] kelimesinin cemʹi ثَآلِيلُ [šamp;e΄âlîl] gelir, يَعَالِيلُ [yeʹâlîl] vezninde.

Vankulu Lugatı - الثؤلول maddesi

اَلثُّؤْلُولُ [ešamp;-šamp;u΄lûl] (šamp;â’nın ve lâm’ın zammı ve mâ-beynde hemzenin sükûnuyla) Siğil ki bedende dâne dâne zâhir olur, kanı ve cirâhati olmaz,âjah maʹnâsına, feth-i jâ-i ʹacemî ile.

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı