اَلْجَخْفُ [el-caḣf] (cîm’in fethi ve ḣâ’nın sükûnuyla) جَخِيفٌ [ceḣîf] ile iki maʹnâ-yı evvelde mürâdiftir. Ve masdar olur, ʹuhdesinden ve kudretinden ezyed ve ekser nesne ile övünmek maʹnâsına; yukâlu: جَخَفَ الرَّجُلُ وَجَخِفَ جَخْفًا وَجَخِيفًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ وَالثَّانِي وَالرَّابِعِ إِذَا افْتَخَرَ بِأَكْثَرَ مِمَّا عِنْدَهُ Ve uyumak maʹnâsınadır; yukâlu: جَخَفَ فُلاَنٌ وَجَخِفَ إِذَا نَامَ Ve lisânla korkutmak maʹnâsınadır; yukâlu: جَخَفَ فُلاَنًا إِذَا تَهَدَّدَهُ Ve
جَخْفٌ [caḣf] Mutlakan fahr ve şeref maʹnâsınadır; ve minhu kavlu ʹÖmer izâ iltefete ilâ İbn ʹAbbâs: “جَخْفًا جَخْفًا” أَيْ فَخْرًا فَخْرًا وَشَرَفًا شَرَفًا
اَلْجَخْفُ [el-caḣf] (cîm’in fethi ve ḣâ-i muʹcemenin sükûnuyla) Büyüklenmek, tekebbür maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı