اَلْحَمِيمُ [el-ḩamîm] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Yakın hısıma denir;cemʹi أَحِمَّاءُ [eḩimmâ΄] gelir, خَلِيلٌ [ḣalîl] ve أَخِلَّاءُ [eḣillâ΄] gibi. Ve gâh olur ki حَمِيمٌ [ḩamîm] cemʹe ve mü΄ennese de ıtlâk olunur; yukâlu: هُوَ وَهُي وَهُمْ حَمِيمِي أَيْ قَرِيبِي Ve ıssı suya denir;cemʹi حَمَائِمُ [ḩamâ΄im] gelir. Ve soğuk suya denmekle zıdd olur; tekûlu: إِغْتَسَلْتُ بِالْحَمِيمِ أَيْ بِالْمَاءِ الْحَارِّ وَكَذَلِكَ بِالْمَاءِ الْبَارِدِ Ve pek ıssı ve germ-nâk olan yaz vaktine denir, temmûz ayı gibi. Ve havânın pek iştidâd-ı harâreti ʹakibinde yağan yağmura denir. Ve gövdeden tereşşuh eden tere denir, عَرَقٌ [ʹaraḵ] maʹnâsına.
اَلْحَمِيمُ [el-ḩamîm] (ḩâ’nın fethi ve mîm’in kesri ve meddiyle) Issı su.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı