اَلدَّنْقَشَةُ [ed-denḵaşet] (ḵâf’la) دَنْفَشَةٌ [denfeşet] maʹnâsınadır; yukâlu: دَنْقَشَ الرَّجُلُ بِمَعْنَى دَنْفَشَ Ve nâs beynini ifsâd edip birbirine düşürmek maʹnâsınadır; yukâlu: دَنْقَشَ بَيْنَ الْقَوْمِ إِذَا أَفْسَدَ
اَلدَّنْقَشَةُ [ed-denḵaşet] (ʹalâ-vezni اَلدَّحْرَجَة [ed-daḩrecet]) Nazar ederken gözü devşirmek; yukâlu: دَنْقَشَ الرَّجُلُ إِذَا نَظَرَ وَكَسَرَ عَيْنَيْهِ Ve kavmin mâ-beynin ifsâd etmeğe de derler; tekûlu: دَنْقَشْتُ بَيْنَ الْقَوْمِ إِذَا أَفْسَدْتَ Ve gâh olur ki sîn’le dahi istiʹmâl olunur, Ebû ʹUbeyd rivâyeti üzere.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı