اَلدَّمِيمُ [ed-demîm] ve
اَلدَّمِيمَةُ [ed-demîmet] (dâl’ların fethiyle) Şol çömleğe denir ki kırığı cebr ve meremmet olduktan sonra üzeri ṯıḩâl yâ kebid yâhûd dem ile sıvanmış ola, bunu iyice tutsun diye ederler; yukâlu: قِدْرٌ دَمِيمٌ وَدَمِيمَةٌ أَيْ مَطْلِيَّةٌ بِالطِّحَالِ أَوِ الْكَبِدِ أَوِ الدَّمِ بَعْدَ الْجَبْرِ Ve
دَمِيمٌ [demîm] Cüssesi hakîr ve çirkîn hîre ve cura adama denir;cemʹi دِمَامٌ [dimâm] gelir,جِبَالٌ [cibâl] vezninde;mü΄ennesi دَمِيمَةٌ [demîmet]tir, cemʹi دَمَائِمُ [demâ΄im] gelir ve دِمَامٌ [dimâm] gelir, cemʹ-i müzekkeri gibi; yukâlu: رَجُلٌ دَمِيمٌ أَيْ حَقِيرٌ يَعْنِي قَبِيحٌ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı